la pianiste filminin sonunda professor kohut-ün yaşadığı daxili xaosa sinəsinə bıçaq zərbəsi endirərək cavab verdiyi səhnə. Səhnədə, ümumiyyətlə, prof. Kohut ətrafdan və insanlardan qopuq soyuü şəkildə təsvir olunur. içində isə tam əksinə hədsiz böyük bir savaş verdiyini oxumaq olur. Self-harm insanın emosiyaları ilə bacarmadığı, onlar tərəfindən zəbt olunduğu anlarda istifadə etdiyi ekstremum bir mexanizm ola bilir. Emosiyaları sağlam şəkildə çölə vura bilməmək və onlar üzərində kontrolu itirmək buna səbəb olur. Prof. Kohut-ün yaşadığı həyat isə onu belə patolojik mexanizmlər inkişaf etdirməyə məcbur buraxmışdır. Səhnəni izləyərkən istəmsizcə beynimdə Schubertin andante con motosu çalır
(youtube: 
)
)--spoiler--